Volgens mij was het de 2e Kerstdag van dat jaar dat mijn ouders, wellicht uit verveling of als doel eens wat anders te zien dan Friesland, met ons d.w.z. met mijn zus en ik in de auto richting Arnhem koersten wat natuurlijk verder weg klinkt dan het is. Niks "witte kerst" toen want in mijn beleving regende het pijpenstelen. Geen weer om de auto uit te gaan dus want daar was het droog en warm. Al draaiend aan de autoradio van pa kwam ik al snel op Delta 9.0 Het veranderde mijn leven, het bleef me bij! Geweldige muziek. Ik hoorde, Wham - Last Christmas, Band Aid - Do they know it's Christmas, Frankie goes to H. - Power of love en U2 met Pride,

Aangevuld met professioneel klinkende jingles, commercials perfect samengesmolten tot een geheel door DJ's. Het werd eenzijn met en opgaan in de radio. Daar werd ik blij van, het was een andere wereld. Waar kwam dat vandaan? Wie waren deze mensen? Waarom hadden wij dat niet in Friesland? Waarom kon ik Delta daar dan niet ontvangen? Ondanks de vele vragen maakte het mijn kerstgevoel compleet en...was er een nieuwe passie geboren: radio. Met het fenomeen radio was ik feitelijk nog niet bekend want Hilversum 3 kon mij niet boeien. Wel was ik al wat langer onder de indruk van en gegrepen door de muziek en alles wat daarmee samenhing.

Weer naar Arnhem - Ondertussen werd het lente, Koninginnedag 1985. Mijn vader vroeg waar willen jullie vandaag naar toe? Naar Arnhem riep ik! In de veronderstelling weer wat van klanken van Delta 90 te kunnen meepakken, maar de dames wilden shoppen dus ik wist iedereen te overtuigen dat Arnhem ook een perfect winkelcentrum had en het dit maar moest worden. Zo gezegd zo gedaan. Het was groot feest in de stad en in de eerste de beste straat liep ik tegen de Delta Disco Show aan welke toen en voor zover ik mij kan heugen, stond opgesteld in een soort trucktrailer. Eenmaal terug in Friesland was de keuze definitief ik wilde naar de radio... Maar hoe. Mijn vader, mij volledig ondersteunend in deze passie, kwam uiteindelijk in de zomer (of het dat jaar was weet ik niet meer) met een advertentie: lokale omroep zoekt vrijwilligers.

Er volgde een gesprek bij mij thuis en een uitnodiging voor een stemtest. Lichtelijk nerveus onderging ik deze en de uitslag liet best even op zich wachten. Onzeker als ik was op die leeftijd dacht ik dat mijn kansen waren verkeken. En ineens was daar de uitslag: aangenomen, maar in eerste instantie niet als diskjockey, die had men voldoende. Men zocht uiteindelijk op langere termijn een nieuwslezer en vond mijn stem prettig en warm overkomen, daar was men naar opzoek. Leuk maar op die leeftijd helemaal niet cool natuurlijk. Uiteindelijk ben ik blij dat ik die kans heb gekregen en heb gepakt. Men heeft mij destijds in de gelegenheid gesteld cursussen te volgen waardoor ik goed leerde articuleren en mijn stem beter en rustiger leerde gebruiken in plaats van toen het door veel Discjockeys gebruikte, laat ik het maar als de "Noodweer-in-de-disco" stijl betitelen.

Dansshow - Uiteindelijk kwamen die radio programma's vanzelf waarvan de best beluisterde de "zaterdagavond dansshow" was. Een combinatie van het Delta 1-2-3 format en de Soulshow, hoe kan het ook anders want goed voorbeeld doet volgen. Ik weet nu dat het er niet zo zeer omgaat waar je het idee vandaan haalt maar waar je het naar toe brengt. Het programma was mede door de FM stereo zender een groot succes maar over het algemeen werd de lokale omroep niet bijster goed beluisterd.

Uiteindelijk heb ik het programma met twee mede vrijwilligers (kochten zelf de platen) dan ook zo'n 6 jaar met veel toewijding en passie gepresenteerd variërend in die jaren tussen 17 en 21 uur. Het was best wel aanpoten in die tijd want in die jaren werkte ik op zaterdag in een elektronica winkel. Vervolgens om vijf uur naar de studio, na het programma snel naar huis om te eten en daarna naar de Bellefleur waar ik jaren heb gedraaid. Uiteindelijk heb ik een deel van dit programma ook bij de omroep van Joure kunnen doen. Maar lokale radio heeft toch een heel andere beleving dan wat Delta destijds deed. Wat niet mag is leuk! Dit was legaal en bovendien was de club op een bepaald moment het strijdtoneel van (te) veel politiek en te weinig radiopassie.

Vooral dat laatste heeft mij destijds genoodzaakt te stoppen. Via de plotselinge stop van het programma werd ik benaderd door andere lokale omroepen. Uiteindelijk heb ik voor een aantal nog regelmatig commercials ingesproken maar kon ik, doordat ik afhankelijk was van het openbaar vervoer niet ingaan op het maken van programma's. Uiteindelijk ben ik in het professionele discotheken circuit/drive in shows beland en daarmee uiteindelijk gestopt vanwege mijn andere loopbaan. Een loopbaan die zich nog steeds afspeelt in de consumenten elektronica.

Passie - En de passie? De passie die blijft altijd. Als ik bijvoorbeeld weer eens muziek hoor uit die tijd of wanneer ik weer eens te horen krijg na het inspreken van een voicemail o.i.d. "Jij had radiopresentator moeten worden" vaak zeg ik er niet teveel over. Nu het jongetje van destijds zelf een zoon heeft van 11 die bij het struinen op zolder twee jaar terug en al wijzend op twee Technics SL-1200's riep "wow pap wat zijn dat" wordt alles weer vers. Anderzijds is het zoals Nick al melde zo, dat het alles natuurlijk met de beleving te maken heeft en wie wegdroomt bij een Delta radio van nu dat uiteraard invult met het tijdsbeeld van toen, terwijl Delta in 2012 natuurlijk ook gewoon de hits van nu zou laten klinken; het was immers een zeer eigentijds station. De herinnering is mooi en soms moet je het daarbij laten. Anderzijds voorzag Delta in iets wat er niet was, maar waar ontiegelijk veel behoefte aan was. Illegaal of niet, o.a. Delta 90 heeft aan de basis gestaan van de grote commerciële stations van nu.

Dirk Hendrik de Vries / Heerenveen