Medianostalgie

Mi Amigo ( 3 )
Geschreven door Nico Fintelman (Smits)

Bart - In 1977 konden we nog steeds luisteren naar Radio Mi Amigo. Ondanks de anti zeezenderwet ging het station stug door. Wel jammer vond ik dat Peter van Dam vertrok, hij was toch één van mijn favorieten. Maar er kwam prima vervanging. Bart van Leeuwen was gestopt als nieuwslezer en live-jock en ging nu aan de slag in Playa de Aro. Daar maakte hij iedere dag drie uur programma en ik vond het mooi om hem nu iedere dag op deze manier op de radio te horen. Helaas zou hij in de loop van het jaar het station weer verlaten.

In het voorjaar van 1976 had collega station Radio Caroline een eigen frequentie gekregen waarop 24 uur per dag werd uitgezonden. In de avond en nacht werd dat dan ook nog doorgeprikt op de 192 meter van Radio Mi Amigo maar nu werd besloten dat die uren werden ingekort. Mi Amigo kreeg daardoor 's avonds een aantal extra uren. Ik luisterde graag naar beide stations dus wisselde af tussen het Top 40 station Mi Amigo en het engelse LP-station Caroline.

Frequentie - Op het zendschip waren weer nieuwslezers nodig en gedurende enige maanden kwam er regelmatige nieuwe voorbij. De één vond ik nog slechter dan de ander. Gelukkig zag de organisatie dat ook in en verdwenen deze weer. Marc Jacobs en Frank van der Mast waren er nog altijd en langzaam kwamen er ook weer andere kundige jocks bij zoals Ferry Eden en Hugo Meulenhof. Ik herinner me dat het station in de zomer van 1977 prima klonk. Er waren ook steeds meer live-programma's.

Maar daarna las ik wel in de radiobladen dat er in Playa de Aro ruzie was ontstaan. Met name Michelle en haar man Stan Haag lagen overhoop met Tack en uiteindelijk zouden beiden aan het einde van het jaar verdwijnen uit de programmering.In de zomer was Mi Amigo van frequentie gewisseld en naar 212 meter gegaan

. Dit bleek geen succes en aan het einde van het jaar werd nog maar eens gewisseld: het station kwam toen op 319 meter. Intussen waren er wel goede nieuw jingles gekomen. Ook aan het einde van het jaar was Caroline wegens geldgebrek gestopt op de eigen frequentie en zat nu weer gewoon in de avond en nacht op dezelfde frequentie (319) als Mi Amigo. Die dan ook de extra avonduren moest inleveren.

Dominee's - Het werd 1978. In Playa de Aro waren er niet veel jocks meer over. Wel was daar nieuw gekomen Ton Schipper. Vond ik best een goede jock. Maar hij ging ook iedere middag een programma doen met nieuwe platen. Een uur lang plugplaten waarvan velen niet bijster goed waren. Tijdens dat uur schakelde ik regelmatig weg van Mi Amigo. De andere jock die nog in Spanje zat was Haike Dubois. Zij ging steeds meer uren vullen en dat vond ik een slechte zet. Ze was gewoon niet een goede jock. Veel uren werden dus live gedaan en daar kwamen weer een paar goede deejays bij zoals Johan Visser en Rob Hudson.

Daar stond tegenover dat uit financieele overwegingen besloten was om nu iedere dag zendtijd te verhuren aan de religieuze organistaties. Zowel in de vroege ochtend als tussen 17.30-18.00 uur waren de programma's van de "dominee's" te beluisteren in plaats van de bekende muziekradio. En ook een aantal uren op zondagochtend. Ik vond dat killing. Het station bewees zichzelf hiermee geen goede dienst want zo verlies je luisteraars.

Hollandia - Een ander punt was dat de ontvangst van Mi Amigo bij mij thuis slechter was geworden. Lag het aan de nieuwe frequentie of was het vermogen van de zender terug gegaan? Of een combinatie van beide? Al met al vond ik dus dat Mi Amigo veel slechter was geworden maar luisterde er toch nog wel vaak naar. Wederom: zoveel andere keus was er niet. Maar in de zomer werd ik heel enthousiast over geruchten die de ronde deden. Het opgestarte Radio Hollandia van Willem van Kooten, Jan van Veen, Will Luikinga en Tony Berk was niet meer dan een casette-service en had geen etherfrequentie.

Maar zou nu waarschijnlijk gaan uitzenden via de frequentie van Mi Amigo en dus in de plaats daarvan komen. Dat leek me prachtig maar het ging helaas niet door. Mi Amigo hobbelde door totdat het in de loop van october 1978 ineens niet meer in de lucht was. Maanden lang bleef ik het nog regelmatig proberen op de diverse frequenties maar geen Mi Amigo meer. Uit de radiobladen begreep ik dat er grote technische problemen waren aan boord van het zendschip.

Magdalena - Pas in april 1979 kwam er weer muziek op de 319 meter vanaf het zendschip m/v Mi Amigo. Maar het was niet Radio Mi Amigo. Nu 24 uur per dag Radio Caroline met overdags Nederlandse programma's. En dan in juli 1979 verscheen er een nieuw zendschip voor de Belgische kust, de Magdalena. Hier vandaan presenteerde zich op 272 meter middengolf een radiostation met de naam Radio Mi Amigo. In niets bleek de connectie met wat we hadden gekend. Er waren geen bekende Mi Amigo jingles, ook geen bekende Mi Amigo jocks en geen nieuws. In eerste instantie waren er slechte deejays en het station klonk erg amateuristisch.

Dat werd in de loop van de zomer wel beter maar toen was het station dan weer regelmatig niet in de lucht. Ik luisterde wel maar kon er niet helemaal warm voor lopen. In september raakte het zendschip op drift, liep voor de Nederlandse kust vast op een zandbank en werd in beslag genomen door de overheid. Vervolgens werd het naar een haven gesleept en eindigde al vrij snel bij een scheepswerf waar het werd gesloopt.

Legendarisch - Eén ding wil ik nog vermelden. Gedurende al die jaren waren er in Nederland, België en Frankrijk drive-in-shows actief die gerelateerd waren aan het radiostation. De Mi Amigo drive-in, Costa Brava drive-in en nog enkelen. En zo konden de fans ook in het uitgaansleven kennis maken het station. In de tweede helft van de jaren zeventig was Radio Mi Amigo dus een belangrijk element van de Nederlandse en Vlaamse radio. Bij mij als radio geinteresseerde is het in ieder geval altijd blijven hangen als een fraaie herinnering.

In deze drie artikelen heb ik geenszins gepoogd om de historie van dit radiostation te schrijven maar puur uit mijn eigen belevening een Radio Mi Amigo verhaal te maken. Bij dit artikel nog een afbeelding van de ingelijste foto van het zendschip, gemaakt in 1975 door Frans Schuurbiers, die nog steeds in mijn kantoor hangt (compleet met 'vlek').