medianostalgie
 
 
 
Baffle najaar 1975
door Nico Fintelman (Smits)
 
In de jaren 70 verscheen - maandelijks het mediablad BAFFLE dat werd uitgegeven door de Vereniging Vrienden van Vrije Radio. Hierin o.a. veel nieuws over zeezenders. Redactie: Jean-Luc Bostyn en Frans Schuurbiers met bijdragen van onder meer Pierre Deseyn, Suzie Verhoeven, Jelle Boonstra en Bert Bossink.
   
Het zendschip - m/v Mi Amigo kwam in najaar 1975 in problemen. Vanaf deze boot zonden het Vlaams/Nederlandse Radio MiAmigo (overdags) en het Engelse Radio Caroline ('s avonds en 's nachts) hun programma's uit. Het schip lag in internationale wateren waar in principe geen wetten zijn en was daar dus veilig. Maar de omringende landen hadden allen een anti zeezenderwet en dus was bevoorraading vandaar verboden.
De bevoorraaders moesten derhalve als dieven in de nacht hun werk doen en niet zelden werden ze bij terugkomst in de haven aangehouden. Hiervoor werden forse boetes gegeven en soms ook gevangenisstraffen.
 
     
  In dat najaar van 1975 besteedde 'Baffle' uitgebreid aandacht aan de gebeurtenissen op de Noordzee. Het begon allemaal met het op drift raken van het scheepje en al snel werd er een extra editie van 'Baffle' uitgebracht. De abonnee's kregen een stenciltje toegestuurd geda-teerd 10 november 1975 en daaruit het volgende:  
     
  Je zou het een gewone stormachtige november dag op de Noordzee kunnen noemen. Een windkracht 8 beukt tegen het zendschip van Radio 259 op. De crew aan boord zijn ergere zaken gewend en de programma's gaan gewoon door, weliswaar met enkele storingen door ernstige slagzij van het schip. Dan is het kwart voor zeven. Midden in de 'Jukebox' van Stan Haag bemerkt een bemanningslid dat de ankerketting moet zijn doorgebroken. Een geweldige zuidwestenwind drijft de 'Mi Amigo' van zijn ankerplaats. De bemanning probeert er vooralsnog zelf iets aan te doen door het roer en de zwakke scheepsmotor te gebruiken. Desondanks de spektakulaire omstandigheden gaat om 19.00 uur het Simon Barret programma de lucht in. De storm blijft echter in alle hevigheid de 'Mi Amigo' voortstuwen.

Rond de klok van acht uur loopt het zendschip vast op een zandbank. De bemanning slaagt er niet in de positie te bepalen en doet via de zender een eerste oproep voor assistentie van de kustwacht en een sleepboot. Zeer kort daarna wordt de Mi Amigo echter ook van deze zandbank losgeslagen. Vanaf dit moment geven de mensen aan boord onregelmatig informatie over de gebeurtenissen via de zender. Om 22.33 uur kunnen we het niet meer houden en bellen op naar Playa de Aro. Na enkele vergeefse pogingen krijgen we kontakt met Sylvain Tack. Nu wordt ons duidelijk dat de Mi Amigo een hopeloos einde tegemoet gaat. Want zoals dhr Tack zegt, geen enkele tender of sleepboot durft uit te varen om assistentie te verlenen. De halve wereld immers weet dat de Mi Amigo op drift is en de Engelse regering is de laatste tijd allesbehalve mals tgenover personen die medewerking verlenen aan het zendschip. Over de telefoon is duidelijk te horen dat zelfs Sylvain Tack de toestand dramatisch vindt. Het is een verschrikkelijke gewaarwording om te weten dat de Mi Amigo nog slechts honderden meters verwijderd is van het einde. En we kunnen zelf niet eens daadwerkelijk optreden.

Even voor elf eindigt het programma van Simon Barrett en die vertelt dat dit 'quite a dramatic programme' is en 'he was a little nervous'. Om elf uur precies wordt de tape met het Michael Loyd programma gestart. Enkele minuten later echter wordt het programma door Peter Chicago onderbroken, die zegt dat ze wat moeilijkheden hebben en ieder ogenblik de Britse territoriale wateren kunnen binnenlopen en dus noodgedwongen de uitzendingen moeten staken. De laatste opgegeven positie van de Mi Amigo is : 51 graden 31 minuten North - 01 graden 22 minuten East. En hij geeft het bericht door dat ze in contact staan met de kustwacht. Aan de luisteraars wordt gevraagd niet naar de kustwacht te bellen omdat anders de lijnen geblokkeerd zullen worden.

De gehele crew komt in de studio en de luisteraars wordt gevraagd morgen om 18.00 uur GMT terug af te stemmen op 259 mtr. Tamelijk vrolijk wordt afscheid genomen met de plaat 'Flying to the sun sweet Caroline'. Om 23.00 uur, 7 minuten en 36 seconden komt er geen signaal meer vanaf de Mi Amigo. Dan pas dringt het penibele van de situatie volledig tot iedereen door als een koude douche. Even voordien was de toestand onrustwekkend, maar de Mi Amigo zond nog uit. Nu horen we niets meer, wat er gebeurt blijft voor ons een raadsel. Het wordt een jachtig opbellen, maar bruikbare informatie kunnen we niet krijgen tot 's anderendaags. Het zonderlinge aan deze toestand is opnieuw dat onze direkte nieuwsmedia alle informatie hierover doodzwijgen. Noch BRT, Hilversum of Luxemburg schenken er enige aandacht aan. Alleen de BBC en het Londense kommerciele station L.B.C. doen dat wel. L.B.C. neemt de SOS-signalen van Caroline over op band en zendt die uit.
Op 9 november om 13.00 uur bellen we Patrick Hendrickx op, de schoonbroer van Sylvain Tack (dit is destijds dus door een Vlaming gschreven - Red.). Dhr Hendrickx vertelt ons onder voorbehoud dat het zendschip een Engelse haven zou zijn binnengesleept. Deze informatie zou van BBC radio zijn gekomen. Om 14.40 uur proberen we tevergeefs Playa de Aro te bereiken.
Om 14.46 uur krijgen we van Dennis Smith uit Southend door dat de Mi Amigo op 12 kilometer van Margate gestrand is. Er is niemand gearresteerd en er wordt niet uitgezonden want het schip ligt binnen de territoriale wateren. Deze gegevens zouden officiel zijn. Rond 15.00 uur krijgen we meer details door van Buster. De Mi Amigo ligt op een zandbank, 18 mijl uit de kust van Margate. De bemanning is inderdaad niet gearresteerd en in prima conditie. Als er geen beschadiging aan de romp is dan kan de Mi Amigo over enkele dagen door een sleepboot losgetrokken worden. Van een inbeslagname is op het ogenblik geen sprake omdat het hier duidelijk om een geval van overmacht gaat.
Even over 15.00 uur proberen we meer gegevens door te krijgen uit Playa de Aro. Alleen Gea Bennet is aanwezig en kan geen nieuwe bijzonderheden over de situatie geven. Hier tussendoor blijven er telefoontjes binnenkomen van verontruste mensen. Om 21.00 uur krijgen we de laatste berichten door uit Playa de Aro. Sylvain Tack staat in rechtstreeks contact met een sleepboot die onderweg is naar het zendschip. En dit is tot stand gekomen met Nordfort Land Radio en Sylvain Tack wijst ons er met nadruk op dat hij veel dank verschuldigd is aan deze mensen van Nordfort Land Radio die hun uiterste best doen, en geweldig goed van dienst zijn. De Mi Amigo ligt geen 12 km. maar 12 mijl uit de kust van Margate tussen 2 zandbanken aan een speranker.

Een sleepboot met een reserve anker is reeds onderweg en zou rond 21.30 uur bij de Mi Amigo moeten arriveren. Het zendschip ligt op de grens van de terrritoriale wateren in gezelschap van vier politieboten die nog niet kunnen ingrijpen. Zou de reddingspoging mislukken en de Mi Amigo losslaan van z'n speranker en richting kust drijven (het is nu noordoosten wind) dan wordt de Mi Amigo onmiddelijk in beslag genomen. Als alles naar wens verloopt hoopt men dinsdag of woensdag de uitzendingen te hervatten. De wind is inmiddels aangewakkerd tot windkracht 9.


Tot zover de extra editie van 'Baffle'. Hierin hebben we kunnen zien dat de bemanning van het zendschip in de veronderstelling was dat de zandbank waarop het schip lag zich bevondt in internationale wateren. Daarom besloten ze in afwachting van een sleepboot die de Mi Amigo zou moeten lostrekken, gewoon weer de zender aan te zetten en door te gaan met de uitzendingen van Radio 'MiAmigo' en Radio 'Caroline'. De Engelse overheid was een andere mening toegedaan en beschouwde de zandbank als Engels territoriaal gebied. Dat was de reden dat dan ook het zendschip werd geenterd door de Engelse overheid, de zogenaamde 'raid on MiAmigo'.
De Engelse jocks zetten tijdens deze actie de microfoon in de studio open en zo konden we de ambtenaren horen bevelen dat de zender uit moest. De mededeling dat deze al niet meer aanstond werd niet geloofd en zeer dringend klonkt het: "Switch that off". Daarna ging de zender uit de lucht. Vervolgens werden 4 deejays en bemanningsleden gearresteerd en meegenomen naar Engeland. De resterende bemanning bleef achter op de Mi Amigo, wachtend op de sleepboot. Uitzenden was niet meer mogelijk.

Er is hier geen 'Baffle' te vinden waarin de raid uitgebreid wordt beschreven maar wel de eerstvolgende 'Baffle' van eind november 1975 waarin verdere meldingen over het zendschip. Hierbij de letterlijke tekst uit die 'Baffle' gedateerd 1 december 1975.

Op het moment dat we deze woorden aan het groene stencil toevertrouwen is de Mi Amigo weliswaar nog niet in de lucht, maar we hebben juist uit Playa de Aro het hoopvolle bericht ontvangen dat de Mi Amigo morgen (25 november) haar uitzendingen zal hervatten op de 259 mtr. om 06.00 uur in de ochtend of om 12.00 uur in de middag. De Mi Amigo ligt op dit ogenblik aan een gloednieuwe ankerketting 18 mijl uit de kust van Engeland. Maar voor de Mi Amigo daar weer lag is er wel het één en ander gebeurd.

Zoals jullie weten sloeg de Mi Amigo in de nacht van 8 op 9 november van haar ankers en dreef hulpeloos op een zandbank. Alle berichten ten spijt is de Mi Amigo pas gisteren van deze bewuste zandbank afgetrokken door een Spaanse sleepboot. De Mi Amigo heeft dus ook op die zandbank gelegen toen ze twee dagen geleden nog terug in de lucht zijn geweest. Men was er vast van overtuigd dat ze in internationale wateren waren vastgelopen. Tot op dit moment is daar nog steeds geen zekerheid over, want weliswaar heeft de Britse overheid in een overbluffings aktie 4 mensen van boord gehaald en gearrresteerd en de zender onklaar gemaakt, maar de Mi Amigo is niet binnengesleept in een Engelse haven. Het was anders voor de Britse marine een koud kunstje geweest de Mi Amigo los te trekken en een haven binnen te slepen

Dus hier moeten we een stel vraagtekens bij zetten. Niemand weet er eigenlijk het fijne van. Goed, wat we wel weten is dat vanuit Santander een sleepboot met nieuw anker naar de Mi Amigo is vertrokken. Met vertraging omdat die Spaanse sleepboot alleen bij vooruitbetaling wilde uitvaren. Dat is dan uiteindelijk gebeurd en deze sleepboot heeft er 4 dagen over gedaan alvorens deze de Mi Amigo bereikte.

Na het lostrekken van het zendschip bleek de schade mee te vallen en kan op volle zee reparatie worden uitgevoerd en zal dus niet naar Spanje worden versleept voor een opknapbeurt. Dan deden de wildste geruchten de ronde over een eventueel ander schip waar vanaf 'Radio MiAmigo' en 'Radio Caroline' hun uitzendingen zouden kunnen hervatten. Of ze allemaal op waarheid berusten is voor ons moeilijk na te gaan, maar van al die geruchten zou een kern op waarheid kunnen berusten.

 
 
 
 
Terugkeren naar de MN home