Medianostalgie

Ouwe Rocker

Door Nico Fintelman (Smits)

Kokosnoot - Een paar jaar geleden was het ineens wereldnieuws: Keith Richards lag in het ziekenhuis. Uit een palmboom gevallen tijdens het plukken van kokosnoten. Pardon? Had Keith een andere baan? Of was hij aan het bijbeunen? De goede man heeft geld genoeg om iedere Nederlander tenminste één kokosnoot cadeau te doen. Keith Richards is gitarist van The Rolling Stones.

Aanvankelijk speelden de Stones in de beginjaren zestig oude Rock and Roll nummers zoals de meest groepen in die begintijd van de popmuziek. En hun grote liefde was eigenlijk de blues. Wilden het liefst zwart zijn en de blues van de Zuidelijke Staten van de USA spelen. Maar Keith en zijn maatje Mick Jagger werden door hun producers gepushed om zelf muziek te gaan schrijven zoals ook The Beatles dat begonnen te doen en dat werd de rockmuziek zoals we die kennen. Hierin werden ze uiterst succesvol.

In de 60-er en 70-er jaren hadden The Stones een gigantische rij hits en maakten een groot aantal prachtige en succesvolle langspeelplaten. Bovendien waren ze erg inspirerend voor andere artiesten en werden samen met The Beatles bepalend voor de ontwikkeling van de popmuziek. The Rolling Stones werden legendarisch en kregen de bijnaam "The Greatest Rock and Roll Band in the World", iets waar ik het nog altijd van harte mee eens ben.

Altijd doorgaan - Waar The Beatles stopten bleven The Stones altijd maar doorgaan en kennen ook nu nog grote populariteit. Vanaf de jaren tachtig werden de hits minder en vanaf de jaren negentig doen nieuwe platen van de heren het niet goed meer maar hun talloze oude songs zijn nog altijd gewild en zorgen er voor dat hun terugkerende toernees altijd uitverkocht zijn.

Overigens is dat ook allemaal niet zonder slag of stoot zover gekomen. In de eerste 10 jaar van hun bestaan werd de groep opgelicht door foute managers die er met het grootste deel van hun geld vandoor gingen. En wat overbleef kon bijna allemaal worden ingeleverd bij de Britse belastingdienst. Daar kon zelfs een collectieve verhuizing naar Frankrijk begin jaren zeventig niets meer aan veranderen. En dus bouwden Keith en Mick hun financiele belangen opnieuw op en hielden het zoveel mogelijk in eigen hand. Zo onstond een zakelijk imperium dat zijn weerga niet kent. Hun belangrijkste zaken lopen via Nederland en zo heeft de multinational Rolling Stones (Sticky Fingers Ltd) zijn hoofdkantoor in Amsterdam.

Sex and drugs- Keith Richards is altijd de verpersoonlijking geweest van "Sex and drugs and Rock'n Roll". Hoewel hij de laatste decennia rustiger leeft was Keith jarenlang grooverbruiker van drugs in allerlei soorten en maten. Heroine, cocaine, amfetamine, noem het maar op, Keith gebruikte het. Maar wonderbaarlijk genoeg wist hij altijd de grenzen te bewaken en dus te overleven. Maar songs als "Sister Morphine" en "Brown Sugar" zijn niet zomaar ontstaan. Einde jaren 60/ begin jaren 70 publiceerden de Engelse popbladen altijd hun dodenlijstjes.

Veel popartiesten uit die tijd leefden zo uitbundig dat het niet de vraag was of ze snel zouden overlijden maar wanneer dat zou gebeuren. En zo stond iedere maand in die popbladen een Top 5 met namen van artiesten waarvan werd verwacht dat ze het niet lang meer zouden maken. Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jim Morrison en Brian Jones (eveneens Rolling Stones) stonden steevast in die lijstjes en deden hun hitnotering uiteindelijk eer aan, zij bezweken allen aan het turbulente leven van de popartiest waarin het drugsgebruik overvloedig was.

Keith Richards stond ook altijd in die Top 5 maar hij fopte iedereen en bleek een overlever. Het gerucht ging vroeger altijd dat Keith zich in de jaren zeventig diverse malen liet opnemen in een prive ziekenhuis in de Verenigde Staten en daar dan werd voorzien van nieuw bloed en pepmiddelen waardoor hij het volhield. Zelf zegt hij dat het niet waar is. Het eerste keerpunt kwam toen Keith in 1977 tijdens een Stones toernee in Canada werd gearesteerd wegens drugsbezit. Hij kwam met de schrik vrij. In plaats van gevangenisstraf een concert geven waarvan de opbrengst naar het goede doel moest zo oordeelde de rechter. En verplicht afkicken. Maar feit is wel dat Keith ook in de jaren tachtig nog regelmatig stevig gebruiker was. Soms kikte hij af, dan begon hij weer.

Opa - Nu is Keith Richards een vriendelijke opa met veel geld. Maar toch nog een echte rocker en je kunt aan hem zien dat hij geleefd heeft ! Prachtige kerel. En tijdens de wereldtoernee van The Rolling Stones in 2006, A Bigger Bang Tour, hield hij even vakantie op Fiji. Klom in een palmboom om kokosnoten te plukken en viel er op ongelukkige wijze uit waardoor hij met hersenletsel belande in een ziekenhuis in Nieuw-Zeeland. De man die alles overleefde zou bijna zijn omgekomen bij een knullige klauterpartij. Keith is gelukkig met succes geopereerd en overleefde ook dit weer. En deed zijn bijnaam eer aan: The man with 5 strings and 9 lives (de man met 5 snaren en 9 levens).

Exile- Ik noemde al de Stones verhuizing in 1971 naar Frankrijk. Daar huurde Keith in de zomer een gigantisch huis aan de Middellandse Zee en de Stones begonnen in dat huis aan de opname van de LP 'Exile on Main Street'. In diverse kamers en tot in de kelder toe stonden de instrumenten en overal lagen de kabels die leiden naar een grote autobus op de oprit waarin zich de opname apparatuur en productie bevond. En als de Stones tegelijk speelden konden ze elkaar dus letterlijk niet zien. Het werden beruchte maanden (want zo lang duurden de opnames). Met name 's nachts werd er gespeeld en dan in de vroege ochtend stapten de Stones in de speedboot van Keith en voeren naar Antibes voor ontbijt op een terrasje. De rest van de dag werd doorgebracht met rondhangen, slapen en sexen.

Uiteindelijk werden de opnames afgemixt in de USA en in 1972 kwam dan 'Exile on main Street' uit, een dubbel-elpee. Het werd één van hun meest legandarische platen. Hierop ook het door overlever Keith geschreven "Soul Survivor (gonna be the death of me)". Ook deze song blijft actueel. Sterker nog, in november en december 2012 gaven The Rolling Stones een paar megaconcerten in Engeland en de USA vanwege het 50-jarig bestaan van de groep.