Live Music
Door Nico Fintelman (Smits)
 

UK - Live optredens van artiesten is in Nederland nooit zo'n traditie geworden als in Engeland. Ik heb het niet over de grote concerten van heel bekende artiesten maar juist de kleinere zaaloptredens van de minder bekenden. Ga op zaterdagmiddag naar Mathewstreet, het uitgaansgebied van Liverpool, en je vindt daar zeker tien kroegen waar vanaf 16.00 uur artiesten optreden.

Sommige van die kroegen hebben meerdere verdiepingen en in iedere zaal staat er dan een band of zanger(es). Alle genres komen aan bod: rock, blues, folk, etc. Het publiek komt er massaal op af en het is een grote party. Noem mij één plaats in Nederland waar zoiets plaatsvind. Inderdaad, zoiets hebben we dus hier niet. Maar in Engeland vind je dat in veel meer steden.

 
Traditie - Het is een kwestie van traditie. Al vanaf begin vorige eeuw waren er in veel Engelse plaatsen dagelijks live optredens van artiesten en met name in de periode 1920-1940 werd dat heel gebruikelijk. Zo organiseerde hotels als Savoy en Metropolis in Londen al in de jaren twintig iedere avond live-shows met jazz en swing muziek.
Het waren grote happenings waar de aanwezigen massaal de dansvloer opzochten en het was dus elke avond party. Toegegeven, niet iedereen kon het zich veroorloven er naar toe te gaan maar degenen die dat niet deden konden het toch meebeleven want deze muziekavonden werden toen iedere avond live uitgezonden op de BBC Radio. Ook iets wat we op die manier in Nederland nooit hebben meegemaakt. (Foto: Optreden van de Orpheans in het Savoy 1927)
 
 

Crisis - Na 1933 werd het in Engeland wat minder met deze grote shows omdat men toen de gevolgen van de crisis begon te merken. Maar in de steden waren toch in de weekenden optredens van Big-Bands, Jazz artiesten en Crooners waar door het publiek enthousiast werd gedanst. In de jaren tachtig werden we daaraan herinnerd door een hit van de popgroep Wang Chung met de titel 'Dance Hall Days'. Want inderdaad hadden deze zalen de naam Dance Hall. In de Tweede Wereld Oorlog werd dit alles duidelijk minder maar toch vonden nog bijna iedere dag in Londen optredens plaats. Terwijl de stad door de nazi's werd platgebombardeerd bleven de shows doorgaan, niet zelden in ondergrondse zalen. Vanuit die traditie bleef in de jaren na de oorlog de live-muziek erg populair. Dat gebeurde vervolgens ook met de opkomst van de popmuziek en ik geef een voorbeeld aan de hand van de beginperiode van Engeland's meest bekende groep, The Beatles.

 

Beatmuziek - Eind jaren vijftig vormden John Lennon en Paul McCartney de groep The Quarry Men genoemd naar de Quarry Bank High School in Liverpool waar ze hun studie volgden. Met deze groep deden ze optredens na schooltijd in de schoolkantine maar ook op buurtfeesten, braderien en in de pubs. Optredens die feitelijk de hele week door plaatsvonden, iets wat we in Nederland nooit hebben gekend maar daar in Engeland heel gewoon was. De groepsnaam veranderde een paar keer evenals de samenstelling en zo werd het dan The Beatles. De groep kreeg nu steeds meer optredens die dan bijvoorbeeld ook in de middagpauzes plaatsvonden in pubs. Op zaterdag- en zondagavond waren er dan optredens op jongerenfeesten en de groep moest zich toen nog vaak met het openbaar vervoer verplaatsen. Veel werd er dus niet verdiend, het ging echt om de muziek.

 

Toen de heren uiteindelijk echt populair begonnen te worden in Liverpool kwamen daarbij de optredens in de later beroemd geworden Cavern Club. Ook hier tijdens de middagpauze maar eveneens later op de middag als de jeugd uit school kwam. En naarmate er nog meer populariteit kwam ook in de avonden. The Cavern was iedere dag geopend en had iedere dag live-muziek. TheBeatles kochten vervolgens een busje en begonnen te toeren door de gehele U.K. Wekenlang waren ze onderweg om avond na avond hun optredens te doen in alle uithoeken van het Verenigd Koningkrijk. Tussendoor zaten nog wat periodes in Hamburg en toen na de nodige perikelen hun eerste hit een feit was waren de vier mannen bijna nooit meer thuis omdat er iedere avond wel ergens een concert op het programma stond.

 

En veel meer artiesten - Uiteraard gold dit allemaal niet alleen voor The Beatles. Al die groepen die opkwamen in die jaren maakten dit mee en zo had Engeland dus altijd een rijke traditie van live muziek. Duidelijk niet alleen in het weekend maar alle dagen van de week. Een heel belangrijk onderdeel hiervan vormde ook de Marquee Club. Begonnen in 1958 in Oxford Street in Londen als een zaal met live jazz en rhytum 'n blues. In 1964 verhuisd naar Wardour Street in de uitgaanswijk Soho Vervolgens werd deze muziektempel in de jaren zestig en zeventig één van de belangrijkste plaatsen voor de popmuziek in Engeland. Veel beginnende bands kregen er de kans maar ook al bekend geworden groepen kwamen er optreden. Enkele van de namen op de buhne van deze zaal in de 60's en 70's: The Rolling Stones, The Who, Jimi Hendrix, David Bowie, Genesis en The Pretenders.

Maar er waren er veel meer. Voor de duidelijkheid: The Marquee Club was ook iedere avond geopend en iedere avond propvol met publiek. Ik herinner me dat we in 1974 met een aantal jongens op een avond in de Marquee Club waren. Welke artiesten daar stonden weet ik niet meer, waarschijnlijk geen bekende. Maar wel dat we ruzie kregen met een aantal Londense schoffies en daardoor al weer veel te snel buiten stonden.
 

Striptease - Nog altijd kennen we deze live-optredens in Engeland. Honderden artiesten trekken de hele week door het land om hun optredens te doen. En dan geldt dan ook voor de artiesten die successen hadden in de jaren 60-80. Zij kunnen nog steeds hun brood verdienen met optredens op al die 'oldies' avonden. Ook populair zijn de pubs met speciale vergunning waar op zondagochtend (vanaf 10.00 uur) popbands optreden. Overigens vaak met als uitsmijter een dame die een striptease komt doen. En dat op zondagochtend onder het genot van heel veel bier. Natuurlijk hadden we in Nederland ook altijd live optredens. Den Haag was zo'n popstad. En natuurlijk zijn er nu ook nog kroegen die de live-muziek hooghouden, zeker in Brabant. Maar zo'n traditie als in Engeland is het nooit geworden.

 
 
 
 
 
 
Terugkeren naar de MN home