Muziek, Radio & Politiek
Door Nico Fintelman (Smits)

 

 

Democratie - In ons land hebben we al zo'n 100 jaar democratie, in het begin nog mondjesmaat maar in de loop der tijden meer en meer doorgevoerd. Democratie is niet de meest ideale staatsvorm maar alle andere vormen zijn veel slechter dus we doen het er maar mee.

De politici van de democratie zijn mensen die voortkomen uit politieke partijen en proberen op gewichtige wijze hun werk te doen. Maar zo af en toe komen er ook wat hilarische en daardoor vermakelijke en interessante politici bovendrijven en/of politieke partijen die opmerkelijk zijn. Een aantal daarvan appeleert aan de muziekwereld.

 

Hadjememaar - Een mooi voorbeeld vind ik altijd nog Hadjememaar, een Amsterdamse zwerver die in de gemeenteraad belande. Als klein kind hoorde ik er nog wel eens over praten door de volwassenen en toen ik veel later op school het vak geschiedenis in mijn pakket koos, kwam ook daar Hadjememaar wel eens ten sprake.

De man is tegenwoordig bijna vergeten en ik denk dat hij ook niet meer in de geschiedenislessen voorkomt.

 
We schrijven het jaar 1921, de tijd van armoede en een net ontluikende democratie, we hebben dan in Nederland zowaar al gemeenteraden. De Amsterdamse metselaar Cornelis de Gelder is dan al jaren vervallen tot de bedelstaf nadat hij twee keer weduwnaar is geworden en de zorg voor zijn kinderen niet aankan. Cornelis is zwerver (ziet er ook zo uit) en zoals de meeste van hen analfabeet en alcoholist. Dat wil zeggen, vanwege de armoede drinkt hij de goedkoopste alcohol en in die tijd is dat spiritus. Hij is veel te vinden op het Rembrandtplein waar hij een paar centen kan verdienen als straatzanger en wordt daardoor een bekend figuur in het Amsterdamse straatleven. Gevolg is dat de bekende artiest Louis Davids hem betaalt om veelvuldig op straat de titelsong uit zijn nieuwe revue "Had-je-me-maar" te zingen ter promotie daarvan. Dit leidt er toe dat de zwerver bekend gaat worden onder de naam Hadjememaar.
 

In de gemeenteraad - Dan in 1921 zijn er gemeenteraad verkiezingen en de Rapaille Partij, ook wel bekend als de Vrije Socialistische Groep, vraagt Hadjememaar om hun lijststrekker te worden. Het zijn anarchisten (tegen stemplicht, gezag, staatshoofd) die zo willen aantonen dat democratie een farce is en dat iedere gek maar zo politicus kan zijn. Hadjememaar wordt lijsttrekker en zijn politieke programma omvat ondermeer de belofte dat drank, brood en vet goedkoop moeten zijn. Hadjememaar wordt zowaar in de gemeenteraad van Amsterdam gekozen evenals de nummer twee van de lijst.

Maar nog voor hij zijn politieke 'loopbaan' kan beginnen wordt hij opgepakt wegens openbare dronkenschap en komt daardoor terecht in de gevangenis van Veenhuizen. Nou was hij natuurlijk vaker dronken dus het vemoeden bestaat dat de overheid destijds niet de blamage wilde van een zwerver in de gemeenteraad en Hadjememaar zo weg werkte. In Veenhuizen wordt hij gedwongen afstand te doen van zijn raadszetel. Maar als hij na enige maanden terugkeert in Amsterdam trekt de gemeente zich zijn lot aan en helpt hem met uitkeringen aan een beter leven. In 1931 overlijdt hij nadat hij onder een auto is gekomen. De Rapaille Partij is dan al lang als een nachtkaars uitgegaan.

 

De boeren - Ook in die tijd komen we een kleurrijk figuur tegen in de Nederlandse politiek: Hendrik Koekoek die mede-oprichter en lijsttrekker is van de Boerenpartij. Dat is een one-issue partij die opkomt voor de belangen van de agrariers. Met name in de zestiger jaren is dat aan de orde omdat dan de Ruilverkavelingswet wordt aangenomen. Hiermee kunnen boeren worden verplicht stukken agrarisch land te ruilen met anderen teneinde een betere indeling van het landbouwgebied te krijgen. Dat valt slecht bij veel boeren. In 1963 zorgt een grote demonstratie in de weilanden van het dorp Hollandseveld (Drente) ervoor dat er een kleine veldslag plaatsvindt tussen boeren en politie.

Boer Koekoek zoals hij inmiddels wordt genoemd, is de leider van de Boerenpartij en probeert dus de belangen van deze boeren te behartigen en hij wordt met nog enkele leden van zijn partij in de Tweede Kamer gekozen. Daar zorgt hij vaak voor hilarische momenten. Koekoek is niet al te slim, spreekt met zwaar accent en maakt soms opmerkingen die in het geheel niet kloppen. Gevolg is dat hij niet serieus wordt genomen door collega politici en eigenlijk ook niet door een groot gedeelte van de Nederlanders. Hij zit trouwens ook nog lange tijd in de gemeenteraad van Ede.

 

Koekoek in de muziek - Boer Koekoek zingt in 1974 mee op de carnavalshit "Den Uil is in den olie" van Pierre Kartner (Vader Abraham). Deze nummer 1-hit gaat over de toenmalige premier Joop den Uil en zijn beleid ten aanzien van de oliecrisis (autoloze zondagen). Ben van Holland komt regelmatig bij Koekoek thuis, niet vanwege de politiek maar omdat Ben een tv-bedrijf heeft en vaak reparaties moet uitvoeren aan het tv-toestel van Koekoek. Deze woont in Bennekom, overigens niet op een boerderij maar in een bungalow.

Naast zijn woning ligt een weiland waar Koekoek pony's heeft lopen en die brengen hem nogal wat negatieve publiciteit. Hij wordt er regelmatig in de pers van beschuldigd dat hij deze pony's verwaarloosd. Ook verhuurt hij in Wageningen kamers aan studenten en die klagen steen en been over de manier waarop hij met hen omgaat. In de tweede helft van de jaren zeventig is ruilverkaveling een vaststaand feit en is er interne verdeeldheid in de Boerenpartij waardoor de agrariers hun interesse verliezen en bij de verkiezingen krijgt de Boerenpartij niet meer genoeg stemmen voor kamerzetels.

 

Koekoek in de radio-piraterij Nadat de Boerenpartij verdwenen is uit de Tweede Kamer richt Koekoek de RVP op, de Rechtse Volks Partij, en deze doet mee aan de verkiezingen van 1981. De pers besteed er weinig aandacht aan maar Koekoek vindt een ander vorm van publiciteit: de etherpiraten. Met name de smartlappen zenders vinden het wel mooi om een bekend politicus in hun studio te hebben en zo ook een zender uit Wageningen. Hoe die heette weet ik niet meer maar wel dat we op een zaterdagochtend zitten te luisteren naar de uitzending waarin Koekoek te gast is. Nadat hij al een tijdje zijn verhaal heeft verteld wordt het stil. Er is een politie-inval en de piraat wordt opgepakt en Koekoek moet mee naar het politiebureau. Hij zit er niet mee.

 

Radio Sutch - Dan naar Engeland voor een opmerkelijk man: David Sutch die bij oude radiofreaks wel bekend zal zijn. Daarom beginnen we in mei 1964. Engeland kent sinds kort een zeezender, Radio Caroline. Dat brengt de popgroep The Savages met leider David Sutch op het idee ook een zender te beginnen om zo hun platen te kunnen promoten. David is een extravagant figuur en benoemd zichzelf tot Lord hoewel hij deze adelijke titel eigenlijk niet mag gebruiken. Lord Sutch bezet met zijn groep (uitgedost als pre-historische holbewoners) het verlaten marinefort Shivering Sands voor de kust van Engeland en ze beginnen daar met Radio Sutch.

De organisatie is niet geweldig en hetzelfde geld voor de financiering en daardoor is het station onregelmatig in de ether. Het genereert wel veel publiciteit evenals het avondprogramma van Lord Sutch zelf waarin hij voorleest uit de erotische roman Lady Chatterley's Lover, iets wat tot dan toe 'not done' is in Engeland. Al na enkele maanden is het avontuur voorbij en Shivering Sands wordt overgenomen door Reg Calvert, de manager van de groep, die daar begint met Radio City dat behoorlijk succesvol zal worden.

 
 

David in de politiek - David Sutch zal de rest van zijn leven actief blijven in de popmuziek en platen blijven maken maar wordt niet een grote internationale ster. Daarnaast is David actief in de Engelse politiek. Hij wordt al in de sixties kandidaat voor het parlement voor de National Teenage Party en in de seventies voor de partijen Young Ideas en Go to Blazes. In Engeland wordt de dienst uitgemaakt door de Conservatives en Labour en in mindere mate door de Liberals en alle overige partijen zijn klein en doen er niet zo toe. Zo ook de partijen waar Lord Sutch in deelneemt maar ze brengen wel de nodige kleur en fleur in de politiek. David Sutch verschijnt steevast in de meest extravagante outfits en roept de meest waanzinnige dingen. En dan in 1983 begint hij zijn eigen politiek partij, de Official Monster Raving Loony Party. David wordt hiermee nooit in het Engelse parlement gekozen maar her en der weten locale kandidaten van zijn partij in de gemeenteraad te komen dan wel burgemeester te worden.

 

Loonies - Als leider van de Official Monster Loony Party (OMLP) weet David Sutch jarenlang bij alle verkiezingen in het nieuws te komen. Hij is mediageniek en zijn partij bedenkt de meest fantastische wetsvoorstellen. Zo stelt David voor om de maanden januari en februari af te schaffen omdat ze zo deprimerend zijn en ook wil hij Londen overkappen en er een tropisch paradijs van maken. Als de bouw van de Kanaaltunnel begint stelt David voor deze een grote omweg te laten maken via het Kanaal-eiland Jersey zodat iedereen deze belastingstaat kan aandoen.

Maar een aantal van zijn voorstellen krijgen steun van de grote partijen en worden wettelijk aangenomen zoals langere openingstijden voor de pubs en de invoering van paspoorten voor dieren. Overigens komen er regelmatig afsplitsingen van de partij, niet zelden bedoeld als een komische act. De Loonies zoals ze worden genoemd, stoken het politieke vuurtje van tijd tot tijd aardig op en brengen veel leven en humor in de Britse politiek. Met David Sutch loopt het minder goed af, hij pleegt in 1999 zelfmoord. Hierna valt zijn partij uiteen in nog veel meer partijen maar de OMLP blijft bestaan en doet in 2005 weer mee aan de verkiezingen. Gewonnen wordt er niets maar het politieke programma is te fraai om hier niet te noemen.

 
 

Verkiezingsprogramma

  • Geen invoering van de Euro maar de rest van Europa moet de Britse Pond invoeren
  • Wanneer er op een rotonde geen overig verkeer is moet je gewoon rechtdoor kunnen rijden
  • Verkeersagenten zijn te dom voor normaal werk en moeten worden omgeschoold tot dominee
  • Alle snelwegen moeten worden omgebouwd tot fietspad
  • Introductie van een muntstuk van 99 pence zodat er geen problemen meer zijn met teruggaven (omdat in winkels de prijzen bijna nooit ronde bedragen zijn)
  • Parlementsleden die er mee instemmen dat speelveldjes plaats moeten maken voor huizenbouw, moeten hun tuin afstaan om er een speelveldje van te maken
 

Come back - Maar de mensen achter de Loonies geven het niet op. In mei 2012 zijn er lokale verkiezingen in Groot Brittanie en her en der vinden we in de gemeenteraden kandiaten voor The Raving Loony Party. In Noord-Wales is één van de vertegenwoordigers Colin Dale. Hem kennen we nog als voormalig deejay. Nu zijn er in de UK diverse jocks met die naam maar we hebben het hier over de Colin Dale die in 1964 programma's maakte op Radio Sutch, één van de mensen van het eerste uur die dus afkomstig is uit de entourage van David Sutch. Op 3 mei 2012 doet Colin mee aan de verkiezingen en ook hij heeft weer een fraai programma. De verkiezings resultaten zijn niet opzienbarend maar toch vermeld ik met plezier het verkiezingsprogramma.

 

Bring back the Cat and the Kittens
Met deze slogan presenteerde Colin zijn programma:

  • Trek rond alle overheidsgebouwen dubbele gele strepen op straat zodat niemand er mag parkeren. Zo zullen de ambtenaren hetzelfde probleem krijgen als de overige burgers overal in de steden hebben.
  • Stemrecht voor iedereen vanaf 15 jaar. Hierdoor zal de jeugdige elan ervoor zorgen dat de 'oude' en gevestigde orde verdwijnt en er een betere politiek komt (Colin is dan zelf al in de zestig).
  • Gratis Rockfestivals voor iedereen en dit moet dan worden betaald door de inhalige bankiers die verantwoordelijk zijn voor de economische crisis. Deze bankiers worden door Colin de 'Wankers' genoemd.
 
 
 
Terugkeren naar de MN home